Buradayım blog. Gitmedim bir yere. Daha çok diyeceğim var sana. Yanılacak sürüyle dert birikti görüşmeyeli. Dökülecek bir dolu taş bekliyor eteğimde.
Daha vefalı bir meslek seçmeliydim blog. Boşaldığı gibi yeniden dolan kirli sepetinden, akabinde boyumca biriken ütüden, bir taraftan uçup diğer tarafa konan toz zerrelerinden, her gün yemek düşünmekten, pişirmekten, taşırmaktan, yıkamaktan, kurulamaktan, dizmekten ve hiç aksamadan işleyen bu acımasız kısır döngüden usandım!
Mario oynayan küçük kız gibi “Yapmıstım! Yapmıstım!” diye böğüre böğüre ağlamak istiyorum!
Hişşttt...
YanıtlaSilHişşttt...
Sakin Oll...
Sinirlerine hakim ol...
Her an secde anında Allah'ı tesbih eden melekler de var,rüku halinde,kıyamda vb...Allah'a taat ve ibadet eden melekler var.
YanıtlaSilHanımlar Allah için cihada gidememenin üzüntüsüyle Peygamberimiz'e(sav)serzenişte bulunduğunda hanımların ev işleriyle uğraşıp ailelerine mesai yapmalarını özendirici sözlerle teşvik etmiştir.
Çok güzel sözler bunlar...
YanıtlaSilHelal olsun sana Zamanın Yolcusu:)
Sadece ben yani kendi kendine
YanıtlaSilAma yazık yazık;
Bu Blog tümden gitmiş;
Toparlayabilene aşk olsun...